تو مــــטּ را بهتر می شناسی
 وقتی لبـפֿـنـכ می زنم
 یعنی כریاچه ای آرام כر صبح ام
 یعنـــــی
 آنقـכر כوستت כارم
 ڪه هیچ سنگریزه ای
 פֿـوشبـפֿـتی ام را به هم نمی زنـכ !

سطر بِ سطر نُت هاے عاشقانـہ را گشتـہ ام

 اما

 ملوכے  چشمان «   تـــو »

 چیز   כیگریست ...